พระราชบัญญัติ

เงินเดือนข้าราชการผู้ถูกสั่งพักราชการ 

พ.ศ. 2502

------------------------

ภูมิพลอดุลยเดช  ป.ร.

ให้ไว้  ณ  วันที่  25  มิถุนายน  2502

เป็นปีที่  14  ในรัชกาลปัจจุบัน

                พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลเดช  มีพระบรมราชโองการโปรดเกล้า ฯ  ให้

ประกาศว่าโดยที่เป็นการสมควรปรับปรุงกฎหมาย ว่าด้วย การจ่ายเงินเดือนและเงินอื่น ๆ ให้แก่

ข้าราชการผู้ถูกพักราชการ  จึงทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้ตราพระราชบัญญัติขึ้นไว้โดยคำแนะนำ

และยินยอมของสภาร่างรัฐธรรมนูญในฐานะรัฐสภา ดังต่อไปนี้

                มาตรา 1  พระราชบัญญัตินี้ เรียกว่า “ พระราชบัญญัติเงินเดือนของข้าราชการ

ผู้ถูกสั่งพักราชการ พ.ศ. 2502 “

                มาตรา 2  พระราชบัญญัตินี้ให้ใช้บังคับตั้งแต่วันถัดจากวันประกาศในราชกิจจานุเบกษา

เป็นต้นไป

                มาตรา 3  ให้ยกเลิกพระราชบัญญัติ ว่าด้วย การจ่ายเงินเดือนและเงินอื่น ๆ ให้แก่ข้าราชการ

ผู้ถูกพักราชการ พุทธศักราช 2488

               มาตรา 4  ในพระราชบัญญัตินี้

                                “ เงินเดือน “  หมายความรวมถึงเงินอื่น ๆ ที่จ่ายเป็นรายเดือนด้วย

                                “ ข้าราชการ “  หมายความว่า ข้าราชการพลเรือนตามกฎหมาย ว่าด้วยระเบียบ

ข้าราชการพลเรือน และข้าราชการฝ่ายตุลาการ ตามกฎหมาย ว่าด้วย ระเบียบข้าราชการฝ่ายตุลาการ

               มาตรา 5  ข้าราชการผู้ใดถูกสั่งพักราชการ ให้งดเบิกจ่ายเงินเดือนสำหรับข้าราชการผู้นั้น

ตั้งแต่วันให้พักราชการเป็นต้นไป

               มาตรา 6  กรณีที่ข้าราชการผู้ถูกสั่งพักราชการ ได้รับราชการตามหน้าที่ล่วงเลยวันให้พัก

ราชการเพราะมิได้รับทราบคำสั่งให้เบิกจ่ายเงินเดือนให้ถึงวันที่ได้รับทราบ หรือควรจะได้รับทราบ

คำสั่งนั้น

                               ถ้าข้าราชการผู้ถูกสั่งพักราชการจำเป็นต้องส่งมอบงาน ก็ให้เบิกจ่ายเงินเดือน

ให้ถึงวันส่งมอบงานเสร็จ แต่ต้องไม่เกินสิบห้าวันนับแต่วันที่ได้รับทราบหรือควรจะได้รับทราบคำสั่ง

พักราชการ นั้น

                มาตรา 7  เงินเดือนระหว่างพักราชการนั้น เมื่อคดีหรือกรณีถึงที่สุด

(1)   ถ้าปรากฎว่าข้าราชการผู้ถูกสั่งพักมิได้กระทำความผิด และไม่มีมลทิน

หรือมัวหมองให้จ่ายให้เต็ม

(2)    ถ้าปรากฎว่าข้าราชการผู้ถูกสั่งพักมิได้กระทำความผิด แต่มีมลทิน

หรือมัวหมอง หรือปรากฎว่าข้าราชการ

ผู้ถูกสั่งพักได้กระทำความผิด แต่ถูกลงโทษไม่ถึงให้ออก ปลดออก หรือไล่ออก ให้จ่ายได้ไม่เกิน

ครึ่งหนึ่งของเงินเดือนที่ได้รับก่อนวันให้พักราชการตามที่เจ้ากระทรวงจะได้กำหนด แต่เฉพาะค่าเช่าบ้านให้จ่ายเต็ม

(3)    ถ้าปรากฎว่าข้าราชการผู้ถูกสั่งพักได้กระทำความผิด และถูกลงโทษถึง

ให้ออก ปลดออก หรือไล่ออก ห้ามมิให้จ่าย

               มาตรา 8  ถ้าข้าราชการผู้ถูกสั่งพักราชการตามเสียก่อนคดี หรือกรณีถึงที่สุดให้เจ้ากระทรวง

พิจารณา และวินิจฉัยตามหลักฐานเท่าที่มีอยู่ว่าจะจ่ายเงินเดือนระหว่างพักราชการ หรือจะไม่จ่าย

โดยอนุโลมตามมาตรา 7

                 มาตรา 9  ให้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลังรักษาการตามพระราชบัญญัตินี้

ผู้รับสนองพระบรมราชโองการ

จอมพล   ส.  ธนะรัชต์

     นายกรัฐมนตรี